səpələmək

f.

1. Bir şeyi müxtəlif tərəfə necə gəldi atmaq, dağıtmaq, töküşdürmək, yaymaq. Bunlardan əlavə, <Əbiş> şkafın gözlərini eşələyir, kağızlardan çıxarır, stolun üstünə səpələyirdi. S. R..

2. Səpmək, tökmək. Buğda səpələmək. Darı səpələmək. – . . Afaq çoxdan bu yerləri tərk etmiş quşları da geri qaytarmaq istəyərək, bağçadakı təpəciyə gətirib bir çanaq arpa səpələdi. Ə. M..

3. Sovurmaq, sıçratmaq. Külək qarı səpələr, – Bəxtiyar! Ağ geyinər təpələr, – Bəxtiyar! R. Rza // Narın-narın yağmaq, çiləmək. Arabir narın yağış da səpələyir, soyuq adamın iliklərinə işləyirdi. M. Rz..